چشم اسفندیار رستم های وزنه برداری
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۰۱۶۷۷
بهانه این مطلب میتواند نه رضازاده، نه کیانوش رستمی و نه دیگر اعضای تیم ملی، بلکه غصهدار شدن ورزش پرافتخار وزنهبرداری باشد.
مجید تربتزاده/
بهانه این مطلب میتواند نه رضازاده، نه کیانوش رستمی و نه دیگر اعضای تیم ملی، بلکه غصهدار شدن ورزش پرافتخار وزنهبرداری باشد. سالهای سال، عادت کرده بودیم به اینکه ورزش ایران روی کاکُل کشتی و وزنهبرداری بچرخد و در هر رشتهای اگر بیمدال ماندیم، دلمان را گرم کنیم به مدالهای خوشرنگ وزنهبرداران که جنسشان اگرچه با مدالهای دیگر رشتههای ورزشی فرقی ندارد، اما وزن و اعتبارشان انگار به اندازه وزنههای دسته سنگین وزن است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته این نخستین بار نیست که وزنهبرداری ما نمیتواند در جهان بدرخشد و به دلیلی غصهدار میشود، اما ندرخشیدن در مسابقات اخیر جهانی، ماجرای عجیب و غریب کیانوش رستمی و شکسته شدن رکورد «رضازاده» توسط یک وزنهبردار غیر ایرانی، غم و غصهاش مثل وزنههای دسته سنگین وزن، سنگین و تاب نیاوردنی است.
کاش وزنه میزد
دیروز بالاخره سرمربی تیم ملی وزنهبرداری درباره رفتار غیرحرفهای «کیانوش رستمی» به حرف آمد و گفت: «برای اینکه کیانوش رستمی در این بازیها حضور داشته باشد، رضا دهدار را از وزن ۹۶ کیلوگرم، به یک دسته بالاتر فرستادیم و امیر حقوقی را که آماده و سرحال بود به خاطر او کنار گذاشتیم... تنها انتظارمان از رستمی این بود که پس از اوت شدن از جدول مجموع، امتیازات حرکت دوضرب را برای تیم ملی بدست آورد. بهتر بود کیانوش در دوضرب یک وزنه سبک را مهار میکرد و ما هم میتوانستیم فاصله ناچیزی که با بلاروس، تیم دوم جدول داشتیم را از بین ببریم. حق ما در این بازیها حداقل رسیدن به مکان دوم بود. منافع ملی حکم میکرد کیانوش در دوضرب روی تخته برود، اما او این کار را نکرد. اگر الآن درباره کیانوش صحبت میکنم، به خاطر لطمهای است که او به تیم زده و ما را از جایگاه واقعیمان دور کرده است... نباید امتیاز رستمی صفر میشد. حالا هم بهتر است مسئولان بالادستی ورزش درباره آینده او تصمیم بگیرند».
از چه دلخور بود؟
البته قرار نیست همه کاسه کوزههای مشکلات وزنهبرداری را روی سر «کیانوش رستمی» بشکنیم، بهخصوص اینکه مقصر ناکامی اخیر تیم ملی، طلای المپیک ۲۰۱۶، نقره المپیک ۲۰۱۲ و چند عنوان اولی یا دومی جهان و آسیا را در پروندهاش دارد. برعکس قرار است بگوییم که رستمی پای وزنههای سنگین کم عرق نریخته و سلامتیاش را هم بارها برای شکستن رکورد به خطر انداخته است. جوان ۲۸ ساله کرمانشاهی همان کسی است که اگرچه در ۱۷ سالگی و در مسابقات آسیایی و در یکضرب به رتبهای بهتر از دهمی دست پیدا نکرد و در دوضرب هم نتوانست هیچ وزنهای را بالای سر ببرد، اما دو سال بعد در مسابقات جهانی جوانان توانست در یک ضرب و دو ضرب به مدال طلا برسد. با وجود این و با اینکه رستمی هم در رشته تربیت بدنی درس خوانده و هم مدتی در دانشگاه حسابداری خوانده است اما انگار حساب و کتاب کردنش در وزنهبرداری زیاد خوب نیست! رستمی از چند سال پیش خدا میداند چرا با مسئولان فدراسیون وزنهبرداری سرشاخ شد و راه خودش را از بقیه جدا کرد. برای همین در اغلب مسابقات وقتی روی تخته میآمد، وزنه را بلند میکرد و به مدال یا مقامی میرسید، در چهره و رفتارش میشد نوعی تسویه حساب، تلافی و یا رو کم کردن را دید! این در حالی بود که بیشتر طرفداران این رشته ورزشی نمیدانستند قهرمانشان پس از گرفتن مدال طلا دارد روی چه کسی را کم میکند و پس از ناکامی در بلند کردن وزنهها از چه کسی دلخور است؟
با نگاه پدرانه
رستمی چه بحق و چه به ناحق از هر که و هرچه گلایه داشت، اما این حق را نداشت که پس از دشت کردن طلای المپیک، راهش را از فدراسیون و تیم ملی جدا کند، تمریناتش جداگانه و مستقل باشد، به مربیگری مربیان تیم ملی تن ندهد و به قول برخی کارشناسان این رشته، برای خودش در جزیره شخصی و اختصاصی وزنه بزند و وقتی نوبت به مسابقات جهانی میرسد، توقع داشته باشد پای ثابت تیم ملی شده و در دسته و وزنی که خودش میخواهد وزنه بزند. مسئولان فدراسیون و مربیان تیم ملی هم البته نباید از ابتدا با کج خلقیها و یکدندگیهای رستمی مدارا میکردند تا پس از دسته گلی که در مسابقات جهانی اخیر به آب داده شد، رئیس فدراسیون وزنهبرداری مجبور شود بگوید: «... کیانوش پیش از المپیک ۲۰۱۶ این روند را آغاز کرد و ما در آن دوران با نگاه پدرانه به این موضوع پرداختیم... به نظر من ادامه این روند برای خودش هم زیبنده نیست. هماهنگیهای لازم را با فدراسیون جهانی انجام دادیم... از حالا به بعد ادامه این روند را قطعاً نمیپذیریم و به او اعلام کردیم باید روند خود را تغییر دهد. اگر هم غیر از این باشد با مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک گفتوگوهای نهایی را انجام خواهیم داد و محترمانه عذر رستمی را میخواهیم».
شگفتیسازها
حداقل در ۳۰ سال اخیر، وزنهبرداران ایرانی در خلق شگفتی کمنظیر بودهاند. البته مشکل اینجاست که این شگفتیسازی فقط در طلا گرفتن و جابهجایی رکورد نیست. شگفتیسازهای ما، هم وزنهبرداری مانند «دهدار» هستند که با وجود شکست و ناکامی در حرکت یکضرب در حرکت دو ضرب وزنهای باور نکردنی را بالای سر میبرد و طلا میگیرد و هم «رستمی» که پس از ناکامی در بلند کردن وزنه ۱۸۰ کیلویی رو به داروان میکند و میگوید: «من امروز آمده بودم رکورد جدید دنیا را بزنم، اما بعضیها در اینجا نمیخواستند من این رکورد را بزنم»! بعد هم خدا میداند از چه کسی قهر میکند و برای حرکت دو ضرب روی تخته نمیرود. حالا به این شگفتیسازها «حسین رضازاده» را هم میتوانید اضافه کنید که تا همین چند روز پیش میتوانستیم به رکوردهای دست نیافتنیاش ببالیم.
مرد اردبیلی وزنهبرداری جهان، در تمام طول دوران وزنه زدنش مایه افتخار ورزش ایران بود. یعنی با همه حاشیهها، شایعات و ناکامیهایی که مربوط به دوران مربیگری یا مدیریتش در فدراسیون است و با وجود همه رکوردشکنیهایش، رضازاده را هیچوقت روی تخته و روی سکو، طلبکار، حاشیهساز و یا جنجالآفرین ندیدهایم. شاید برای همین است که علاقهمندان به رشته وزنهبرداری بیشتر از اینکه ماجرای دوپینگی شدن ۹ وزنهبردار ایرانی یا محرومیت رضازاده از مربیگری و... را یادشان باشد، بیشتر با رکورد ۲۱۳.۵ کیلویی در یکضرب و ۲۶۳.۵ کیلویی در دو ضرب عشق و صفا میکنند.
بهداد
رضازاده، در اوج قهرمانی و زمانی که هنوز کسی نتوانسته بود به رکوردهایش نزدیک شود، خیلی ناگهانی از دنیای مسابقات خداحافظی کرد. دلیلش را پزشکان بیماری و فشار بیش از حد در تمرینات اعلام کردند، خودش پیش از پزشکان از آسیب دیدگیاش گفته بود و برخیها هم این خداحافظی زودهنگام را مشکوک و مرتبط با دوپینگ دانستند. رفتن رضازاده، زمینه را برای ظهور بهداد سلیمی فراهم کرد تا بالاخره همانطور که آرزوی ایرانیها و خود رضازاده بود، یک ایرانی با زدن وزنه ۲۱۶ کیلوگرمی، رکورد یکضرب رضازاده را بشکند و افتخار در ایران باقی بماند. او دومین ایرانی پس از رضازاده است که توانسته در دسته فوق سنگین طلای جهانی را صید کند. بهداد سلیمی با وجود همه اختلافهایی که میگویند با رضازاده داشت هیچوقت روی تخته مسابقات جهانی یا آسیایی، گلایه نکرد و یا با شرکت نکردن در مسابقات، دست مربیان و تیم ملی را توی پوست گردو نگذاشت. بهداد البته با وجود رکوردشکنی در حرکت یکضرب، در دو ضرب نتوانست به رضازاده و رکورد جهانی برسد و با ۸ کیلو و نیم فاصله، در نهایت از وزنهبرداری کناره گرفت.
فقط نیم کیلو
بعید میدانم کسی از ایرانیها، هفته پیش و پس از اینکه بالاخره افسانه رکورد رضازاده شکست، حس و حال خوبی داشت. چه بهداد سلیمی، چه رضازاده و چه دیگران بارها گفتهاند اگر قرار به شکستن رکورد باشد، دوست دارند در فوق سنگین، یک ایرانی پیدا بشود و وزنهای سنگینتر از ۲۶۳.۵ کیلو را روی سر ببرد. بحرانها و جنجالهای چند سال اخیر وزنهبرداری ایران، دوپینگها، سوءمدیریت در فدراسیون وزنهبرداری و ورزشکارسالاری اما دست به دست هم دادند تا دست فوق سنگینهای ایران هم از طلای جهانی و هم از رکوردشکنی کوتاه بماند. در واقع ما آنقدر این دست و آن دست کردیم تا بالاخره «لاشا تالاخادزه» گرجستانی به افسانه ۱۵ ساله رضازاده پایان دهد. غول گرجستانی درست وقتی وزنه ۲۶۴ کیلوگرم را بالای سر برد که تشکیلات وزنهبرداری ما تازه داشت تلاش میکرد از خواب چند سالهاش بیدار شود. نیم کیلو البته چیز زیادی نیست. وزنه برداران ایرانی قول دادهاند بهزودی، کسوت رکوردداری را از دیگران پس بگیرند اگر... .
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: وزنه برداری کیانوش رستمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۰۱۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فریاد «مرگ بر اسراییل» در قلب اروپا بیانگر نابودی استکبار است
به گزارش خبرنگار مهر، ماموستا فایق رستمی ظهر جمعه در خطبههای این هفته نماز جمعه مسجد جامع سنندج با تبریک روز معلم، اظهار کرد: علم آموزی و عالم در نزد پروردگار از جایگاه والایی برخوردار است به گونهای که پروردگار از سینه معلمان و دانشمندان به عنوان لوح محفوظ نام میبرد.
وی با بیان اینکه در روز قیامت خداوند مرکب عالمان و دانشمندان را همراه و همتراز با شهدا قرار داده است، افزود: پیامبر مکرم اسلام در مورد معلمان میفرماید» نزدیکترین افراد در جامعه بشری به پیامبر اهل علم است» و این جایگاه علما و معلمان را میرساند.
امام جمعه سنندج با تبریک روز بسیج دانش آموزی و بسیج سازندگی، تصریح کرد: بسیجیان در مسیر ارزشمند خدمت به مردم سربلند و ثابت قدم هستند و در جامعه ما در عرصه سازندگی تلاش وافری داشتهاند.
خدمت به جامعه از دستورات دین اسلام است
ماموستا رستمی خاطرنشان کرد: از مهمترین اصل در دین اسلام خدمت به جامعه است و رسول خدا نیز براحساس مسؤولیت، تعامل با جامعه، امانتداری و تلاش در مسیر توسعه و آبادانی از دستورات دین اسلام تاکید کردهاند.
وی امانتداری را از دیگر دستورات مهم دین مبین اسلام برشمرد ئو بیان کرد: مسؤولان باید در این زمینه با خدمت مطلوب و درخور شأن مردم ما امانتدار واقغی مسؤولیت و جایگاه خود باشند و بدانند هر آنکه زمام مردم را در جامعه برعهده دارد رسالت سنگینی در امانتداری بر عهده او است.
ماموستا رستمی افزود: از زمان ظهور تا کنون دین اسلام با ایثار مال و جان انسانهای بزرگ رشد و نمو یافته و در جهان گسترش پیدا کرده است و همانگونه که خداوند در قرآن میفرمایند هرگز از بین نمیرود.
به برکت خون شهدا دین اسلام رشد میکند
وی به ایثار و فداکاری مهاجرین و انصار در دوران صدر اسلام گفت: برای دین مبارک اسلام زحمات و ایثارگری زیادی صورت گرفته و به برکت خون شهدا مکتب مبارک اسلام روز به روز با وجود تمام دشمنیهای دشمنان رشد و گسترش پیدا میکند.
وی همچنین با اشاره به وضعیت امروز مردم بیگناه فلسطین در غزه و سایر شهرهای سرزمین اشغالی اعلام کرد: امروز جوانان و دانشجویان در قلب اروپا برای دفاع از مظلومیت مسلمانان بی گناه فلسطین فریاد مرگ بر اسرائیل و استکبار سر میدهند.
ماموستا رستمی با بیان اینکه فریاد دفاع از مظلومیت مسلمانان بیگناه فلسطین نه تنها در کشورهای اسلامی بلکه در سایر کشورهای جهان شنیده میشود، اضافه کرد: این نشانه نزدیک شدن روز شمار نابودی و افول استکبار و آزادی قدس شریف است.
کد خبر 6095604